Pole widzenia

Pole widzenia

OKULISTYCZNE

BADANIE

Perymetria to dziedzina zajmująca się badaniem pola widzenia.

Pole widzenia to obszar wszystkich punktów, które oko widzi jednocześnie, patrząc nieruchomo na jeden określony punkt. Pole centralne to obszar pola widzenia w granicach 30 stopni.

Wskazania do badania pola widzenia metodą statyczną:

  • bóle głowy
  • jaskra
  • nieprawidłowa budowa tarczy nerwu wzrokowego
  • okresowo występujące zaburzenia widzenia
  • obniżona ostrość wzroku bez uzasadnionej przyczyny w badaniu podstawowym
  • wskazania neurologiczne
  • nieprawidłowy obraz dna oka

Aparat

HFA II 745i — polomierz komputerowy
Humphrey Systems — Carl Zeiss Group

 

W naszym gabinecie wykonujemy badanie pola widzenia metodą statyczną. Inne używane określenia badania statycznego pola widzenia to: perymetria komputerowa, komputerowe badanie pola widzenia. W badaniu statycznym bodziec jest nieruchomy, natomiast zmienia się jego natężenie. Mierzymy najsłabszy bodziec świetlny, który pacjent widzi.

Polomierz Humphrey
Badanie - pole widzenia jaskra

Jak powinien być przygotowany pacjent

Przystępując do badania, pacjent powinien być wypoczęty i odprężony, gdyż badanie wymaga skupienia i koncentracji. Podczas badania pacjent powinien siedzieć wygodnie i stabilnie; szyja, barki i ramiona — rozluźnione. Podczas badania należy zwracać uwagę, aby pacjent nie odchylał i nie odsuwał głowy od aparatu.

Jak wygląda i na czym polega badanie

Badanie przeprowadzane jest w ciemnym pomieszczeniu. W środku aparatu widoczny jest żółty (niekiedy postrzegany jako pomarańczowy) punkt świetlny, na który trzeba nieruchomo patrzeć przez cały czas trwania badania. Mruganie jest dozwolone. Na czaszy wewnątrz aparatu pojawiają się białe (niekiedy postrzegane jako srebrne) błyski o różnej wielkości i natężeniu. Pacjent otrzymuje specjalnego pilota i każdy zauważony błysk sygnalizuje naciśnięciem odpowiedniego przycisku na pilocie. Aparat rejestruje przy jakiej najmniejszej jasności bodźca pacjent go zauważył (nacisnął przycisk). Po wyjaśnieniu pacjentowi na czym polega badanie zasłania się jedno oko i odpowiednio ustawia się głowę pacjenta przy aparacie. Dosuwa się uchwyt z soczewkami korekcyjnymi i upewnia się, czy pacjent wszystko zrozumiał i jest gotowy do rozpoczęcia badania. Następnie gasi się światło. Badanie jednego oka trwa ok. 8 minut.

Jeśli podczas trwania badania pojawiają się błędy (na przykład błędy fiksacji lub błędy fałszywie negatywne), badanie rozpoczynane jest jeszcze raz, po ponownym poinstruowaniu pacjenta, co powinien robić, a czego robić mu nie wolno. Po zakończeniu badania komputer przelicza wszystkie uzyskane przez pacjenta wartości, następnie badanie jest zapisywane w komputerze. Po ewentualnym odpoczynku pacjenta, rozpoczyna się badanie drugiego oka, według tych samych procedur.

Wiarygodność badania

W przypadku reakcji fałszywie pozytywnych (pacjent naciska przycisk, mimo iż nie pojawia się bodziec świetlny) akceptowane odchylenie wynosi 20%. Wysoki wskaźnik reakcji fałszywie pozytywnych może wskazywać, że pacjent nie zrozumiał, na czym polegało badanie; należy powtórzyć instrukcje.
W przypadku reakcji fałszywie negatywnych (brak reakcji na najjaśniejszy osiągalny bodziec w obszarze, który pierwotnie oznaczono jako mający jakąś czułość) akceptowane odchylenie wynosi 20%. Wysoki wskaźnik reakcji fałszywie negatywnych może wskazywać na brak uwagi lub zmęczenie.
W przypadku utraty fiksacji już 20% uznawane jest jako badanie niewiarygodne.

Co może wpłynąć na pojawienie się błędów w badaniu

  • nieodpowiednio dosunięta ramka okularowa
  • dermatochalasis lub opadająca powieka
  • nieprawidłowa korekcja
  • wąska źrenica
  • choroby zmniejszające przezierność ośrodków optycznych, np. zaćma
  • olej silikonowy w oku
  • przebyta witrektomia

Na co zwrócić uwagę, by nie popełniać błędów

Aby uniknąć błędów osoba badana powinna:

  • wykonywać badanie w pełnym skupieniu
  • patrzeć nieruchomo na wskazany punkt
  • nie odsuwać brody i czoła od urządzenia
  • nie ruszać głową
  • nie rozglądać się