Zamknięcie tętnicy środkowej siatkówki prowadzi do całkowitej, bezbolesnej utraty widzenia. Czasami zamknięciu nie ulega główny pień tętnicy środkowej siatkówki, ale jej gałąź; wówczas rokowanie jest lepsze, gdyż nie prowadzi do całkowitej utraty widzenia. W większości przypadków zatory pochodzą ze zmienionej miażdżycowo tętnicy szyjnej wspólnej i wewnętrznej. Czasami materiał zatorowy pochodzi z serca (wypadanie płatka zastawki dwudzielnej, migotanie przedsionków, zapalenie wsierdzia). Rokowanie, pomimo leczenia, jest poważne. Pacjent wymaga wnikliwego badania internistycznego oraz szeregu badań dodatkowych. Każdy pacjent powinien zostać skonsultowany kardiologicznie. Najważniejsze jest ustalenie przyczyny powstania materiału zatorowego i leczenie, mające na celu niedopuszczenie do powstania zatoru w drugim oku, w mózgu i innych narządach.
