Zespół suchego oka

Zespół suchego oka (ZSO) to choroba, w przebiegu której dochodzi do nieprawidłowego nawilżania powierzchni oka przez film łzowy.

Przyczyną tego schorzenia może być upośledzona produkcja łez, ich nieprawidłowy skład, nadmierne parowanie lub niewłaściwe rozprowadzanie przez aparat ochronny oka.

–    chorujących na Zespół Sjögrena, pemfigoid, chorobę Parkinsona
–    z reumatoidalnym zapaleniem stawów, twardziną skórną
–    u których tkanka gruczołu łzowego jest zniszczona przez zapalenia (sarkoidoza, oftalmopatia tarczycowa)
–    z niedoborem witaminy A
–    u których występują zmiany bliznowate powiek lub przewlekłe stany zapalne brzegów powiek
–    kobiet w wieku okołomenopauzalnym

Przed i po każdym mrugnięciu widzenie jest wyraźne i stabilne.

Przed mrugnięciem widzenie niewyraźne – po mrugnięciu widzenie wyraźne.

–    nieostrego, rozmytego, zamglonego widzenia
–    pieczenia oczu
–    uczucia piasku pod powiekami
–    ogólnego zmęczenia oczu
–    nadwrażliwości na światło
–    obecności w worku spojówkowym lepkiej, przezroczystej wydzieliny

Zespół suchego oka może prowadzić w konsekwencji do wtórnych infekcji, pojawiania się gradówek, jęczmieni, zaniku gruczołów Meiboma (lub powstania ich torbieli), owrzodzeń rogówki.

Sprawdź, czy problem suchego oka dotyczy również Ciebie. Odpowiedz na pytania z kwestionariusza wskaźnika choroby powierzchni oka (OSDI), który jest wiarygodnym narzędziem służącym do oceny nasilenia zespołu suchego oka.

Odpowiedz na pytania

W trakcie wizyty lekarz okulista rozpoznaje zespół suchego oka na podstawie charakterystycznego wywiadu, dolegliwości zgłaszanych przez pacjenta oraz objawów widocznych na powierzchni oka podczas badania w lampie szczelinowej.

W rozpoznaniu ZSO niezwykle istotne jest również wykonanie tradycyjnego pomiaru ilości wydzielanych łez przy pomocy testu Schirmera i/lub wykonanie testu przerwania filmu łzowego. Szczegółową diagnostykę można wykonać przy pomocy nowoczesnego urządzenia ICP OSA, które pozwala między innymi:

•    zmierzyć czas przerwania filmu łzowego (B.U.T. oraz N.I.B.U.T.),
•    ocenić jakość warstwy lipidowej filmu łzowego,
•    wykonać meibografię,
•    ocenić menisk łzowy.

Zespół suchego oka jest najczęściej spowodowany dysfunkcją gruczołów Meiboma (MGD). Przeprowadzana przez urządzenie ICP OSA meibografia pokazuje morfologiczne zmiany w tkance gruczołu.

1. Stosowanie preparatów sztucznych łez bez konserwantów. Należy jednak zwrócić uwagę, że na rynku są różne rodzaje sztucznych łez. Podczas wizyty i na podstawie uzyskanych wyników badań filmu łzowego i oceny stopnia zaawansowania choroby okulista podejmie decyzję, jaki rodzaj sztucznych łez powinien pacjent zastosować.

8. Codzienne przemywanie powiek specjalistycznymi płynami lub chusteczkami przeznaczonymi do higieny brzegów powiek.

W warunkach gabinetu okulistycznego możliwe jest specjalistyczne leczenie — uzależnione od przyczyny wystąpienia zespołu suchego oka.

Obecnie na rynku dostępne są:
•    Zatyczki czasowe (3-miesięczne) występujące w trzech podstawowych rozmiarach:0.3, 0.4, 0.5 mm średnicy. Wykorzystywane są do czasowej, diagnostycznej okluzji punktów łzowych. Po około 3 miesiącach zatyczki ulegają wchłonięciu.
•    Zatyczki stałe (FormFit) utrzymują się w drogach łzowych do dwóch lat. Zbudowane są  z materiału, który pod wpływem łez ulega rozszerzeniu, nie jest więc wymagany pomiar punktu łzowego przed  aplikacją tego typu zatyczek.
•    Zatyczki typu Parasol, stosowane w przypadku niestandardowych rozmiarów punktów łzowych.

W przypadku niewydolności gruczołów Meiboma, skutecznym postępowaniem jest ich przezskórna stymulacja za pomocą polichromatycznego światła pulsacyjnego, stosowana jako seria błysków, osobno dla każdego oka. Stymulacja gruczołów Meiboma jest procedurą nieinwazyjną, bezbolesną i nieszkodliwą dla samej gałki ocznej. Podczas zabiegu oczy są zabezpieczone specjalnymi osłonami, na skórę okolicy oka nałożony jest żel, następnie lekarz wykonuje zabieg osobno dla każdego oka. Należy pamiętać, że po zabiegu istotna jest ochrona skóry okolicy oczu przed promieniowaniem UV. Jednym z urządzeń emitujących takie światło jest E-EYE.

Terapia E-EYE służy stymulacji światłem pulsacyjnym gruczołów Meiboma, by przywrócić im prawidłową aktywność.

PRZED ZABIEGIEM

Przez co najmniej 15 dni przed każdym zabiegiem nie należy:
•    opalać się (przeciwwskazane także opalanie w solarium)
•    stosować preparatów samoopalających
•    przyjmować leków światłouczulających
•    wykonywać wszelkiego rodzaju peelingów (enzymatycznego, chemicznego, mechanicznego) skóry twarzy.

PO ZABIEGU

Terapia światłem pulsacyjnym może wiązać się z krótkotrwałymi i przemijającymi skutkami ubocznymi, takimi jak zaczerwienienie i swędzenie skóry.

Zalecane jest, aby przez co najmniej 15 dni po każdym zabiegu:
•    nie wykonywać zabiegów estetycznych w obrębie twarzy
•    nie korzystać z solarium
•    stosować odpowiednią ochronę przeciwsłoneczną; w przypadku     słonecznej pogody – nosić okulary przeciwsłoneczne z filtrem UV oraz nakrycie głowy, chroniące przed słońcem skórę okolicy oczu.

Nieprzestrzeganie wyżej wymienionych zaleceń jest związane z możliwością wystąpienia powikłań.

Przed terapią zapoznaj się z formularzem