Zwyrodnienie części centralnej siatkówki związane z wiekiem (AMD).
Mechanizm powstawania zmian nie jest całkowicie znany. Choroba występuje głównie u osób po 60 roku życia, częściej u kobiet.
Czynniki ryzyka: palenie papierosów, nadwaga, nadwzroczność, nadciśnienie, zaburzenia gospodarki cholesterolowej – podwyższony poziom cholesterolu, dieta uboga w warzywa i owoce, jasny kolor tęczówek, ekspozycja na słońce, przebyty zawał serca, przebyty udar mózgu.
Pamiętaj! Można dziedziczyć skłonność do wystąpienia AMD. Jeżeli w Twojej rodzinie ktoś cierpiał lub cierpi na AMD: rzuć natychmiast palenie (jeżeli palisz papierosy), idź do lekarza internisty – zadbaj o prawidłowe poziomy cholesterolu we krwi, chroń oczy przed słońcem, walcz z otyłością.
Wyróżniamy dwa typy AMD:
1. SUCHE AMD
W tym typie AMD występują druzy, uznawane za pierwszy objaw choroby. Pacjent odczuwa stopniowe, powolne pogarszanie się widzenia, głównie podczas czytania (z czasem – czytanie staje się w ogóle niemożliwe). Narastaniu tych objawów towarzyszy stopniowe pogarszanie się widzenia do dali. Nie ma skutecznych metod leczenia suchej postaci AMD.
Pamiętaj! W tym typie zwyrodnienia może pojawić się komponenta wilgotna.
2. AMD WYSIĘKOWE
Pod nabłonkiem barwnikowym powstaje błona złożona z nowo utworzonych, patologicznych naczyń, które z czasem przedostają się pod siatkówkę sensoryczną. Gdy dochodzi do powstania przesięku, wylewu w okolicy dołka środkowego, następuje gwałtowne pogorszenie widzenia. Pacjent widzi ciemną plamę w centralnym polu widzenia i nie może czytać. Pozostaje mu jedynie widzenie obwodowe. Końcowe stadium to pojawienie się w tym miejscu blizny.
Leczenie
Trzeba być bardzo czujnym i w przypadku pojawienia się jakichkolwiek oznak wilgotnej postaci AMD, należy szybko wkroczyć z leczeniem, które polega na doszklistkowym podawaniu leków (Avastin lub Lucentis). Lek podawany jest w warunkach szpitalnych, na sali operacyjnej.
Leki, które podaje się przy leczeniu wysiękowej postaci AMD
1. Lucentis (ranibizumab) lub Avastin (bewacizumab), które podaje się do oka w formie zastrzyku, hamują działanie czynnika wzrostu śródbłonka naczyń (VEGF).
2. Eyelea to forma receptora wyłapującego cząstki VEGF krążące w krwiobiegu i tworzącego nieaktywny chemicznie kompleks. Podaje się go w postaci iniekcji do ciała szklistego. Jego zaletą jest fakt, że działa znacznie dłużej niż wymienione wyżej, a zatem może być podawany rzadziej.
3. Ozurdex umieszcza się w ciele szklistym w postaci implantu w warunkach sterylnej sali operacyjnej. Jego składnikiem jest deksametazon o silnym działaniu przeciwzapalnym i przeciwobrzękowym. Zaletą leku jest długi czas działania – aż 6 miesięcy.
UWAGA!
Wszystkie wymienione leki powinny być podawane w warunkach sali operacyjnej w ośrodkach, w których pracują chirurdzy szklistkowo-siatkówkowi. Tylko wtedy można pacjentowi zapewnić bezpieczeństwo na jak najwyższym poziomie, gdyby doszło do powikłań.
TEST AMSLERA
1. Jeśli nosisz okulary do czytania – załóż je. 2. Ustaw test w odległości 30 - 40 cm od twarzy. 3. Zasłoń jedno oko. 4. Drugim okiem patrz na kropkę, znajdującą się w centralnym punkcie siatki. 5. Koncentruj wzrok tylko i wyłącznie na środkowym punkcie. 6. Oceń: czy wszystkie linie, które widzisz pozostają liniami prostymi, czy nie brakuje fragmentów linii, czy wszystkie kwadraty mają taki sam wymiar. 7. Powtórz test dla drugiego oka.
